Ճնշումը պէտք է շարունակուի անկասկած` միշտ ի մտի ունենալով սահմանադրական կարգերու յարգումն ու պետական հաստատութեանց պահպանումը:

Ճնշումը պէտք է շարունակուի անտարակոյս` միշտ ի մտի ունենալով, որ որեւէ խուլիկանութիւն, անհաշիւ քայլ, փողոցային կռիւ կրնան Լիբանանի ներկայ իրավիճակէն օգտուելու ձգտող դաւադիր ուժերու ծրագիրներու ջաղացքին ջուր լեցնել: Հետեւաբար, պէտք է յարգուին օրէնքի տրամադրութիւնները, բոլոր (եւ ոչ թէ որոշ) քաղաքացիներու իրաւունքները, հանրային եւ սեփական հաստատութիւնները, երկրի զինեալ ուժերուն զոհաբերութիւնը, կարծիքի եւ այլ կարծիքի ազատութիւնը:

Իսկ վստահութեան քուէ ստացող կառավարութիւնը պարտի արագ, անմիջական, ուսումնասիրուած, անկողմնակալ եւ ժողովրդային արդար պահանջները ի՛րը նկատող գործելաոճով ստանայ նաեւ ժողովուրդին վստահութիւնը:

Ներկայ փուլին բացառիկ քայլեր ակնկալելն ու անմիջական լուծումներ տեսնելը քաղաքական անհեռատեսութիւն է:

Միաժամանակ, անմիջապէս ժխտական վերաբերում ցուցաբերել, կառավարութիւնը վիժած ծնունդ նկատել եւ շիրմաքար դնել Լիբանանի վրայ, նոյնքան եւ աւելի անպատասխանատու կեցուածք է:

Պէտք է առիթ տալ կառավարութեան ու շարունակել ճնշումը:

Պէտք է շարունակել պահանջել, բարձրաձայնել պահանջները եւ ուղղել սխալները:

Կառավարութիւն-ժողովուրդ կապը, փոխհասկացողութիւնը եւ անկեղծ երկխօսութիւնը լուծման առաջնորդող ուղիներն են ներկայ փուլին:

Բազմիցս խաբուած, տեւաբար տառապող քաղաքացին կորսնցուցած է իր վստահութիւնը պետական, քաղաքական դէմքերուն եւ կառոյցներուն նկատմամբ:

Վստահութիւնը դժուար է վերականգնել բայց ոչ անկարելի:

Այլընտրանքը, սակայն, ընդհանուր աւերն է, ընդհանուր քանդումը պետութեան եւ քաղաքացիին:

Մենք վստահութեան քուէ շնորհեցինք կառավարութեան:

Ան պարտաւոր է մեր ներկայացուցած ժողովուրդին վստահութիւնը շահիլ:

Վստահութեան քուէ տուինք կառավարութեան, որպէսզի խուսափինք ընդհանրական աւերէն:

Կը հաւատանք Լիբանանի եւ լիբանանցի ժողովուրդին խիզախութեան:

Այդ խիզախութիւնը փոխադարձ վստահութեան վերականգնումով կը փրկէ երկիրը այս տագնապէն ալ:

Յ. ԲԱԳՐԱՏՈՒՆԻ