Լիբանանեան քաղաքական կեանքի արհեստական խափանման եւ տնտեսական ու ընկերային տագնապի լուծման հեռանկարները դէպի փակուղի մղող երեւոյթները յուսահատութեան կը մատնեն քաղաքացիները: Եթէ լուծման նշոյլներ յայտնուին, նոր տագնապ մը կը ծագի, անակնկալօրէն, յիշեցնելու համար, որ Լիբանանի քաղաքացիները հաւաքական անողոք պատիժի դատապարտուած են իրենց ղեկավարներուն վարած սխալ քաղաքականութեան համար, որ… պարզորոշ կերպով չի մատնանշուիր:

Հայաստան կը պատրաստուի ի նպաստ «երկարատեւ խաղաղութեան» համաձայնութիւններ կնքելու: Երկուստեք կը խօսին դրական ազդակներու մասին, որոնք լաւագոյն եզրայանգման մը հեռանկար կը նախանշեն: Չ՛ըսուիր սակայն, թէ ի՛նչ հեռանկարի շուրջ կ՛ընթանան գաղտնի բանակցութիւնները: Գաղտնիքին խիստ պահուիլը արդարօրէն իրաւունք կու տայ կասկածելու, որ հայկական կողմը կը պատրաստուի նոր զիջումներու, որոնք պիտի գան աւելնալու նախորդ երկու յայտարարութիւններով ամրագրուած ծանր նահանջներուն վրայ:

Տարապայման այս կացութեան ի տես, յուսահատելու ու պատրանաթափ պայքարէ հրաժարելու բաւարար պատճառներ կան: Սակայն խաւարը վանող լոյսի շող մը միշտ ալ կը յայտնուի անոնց համար, որոնք լոյսին կը հաւատան:

Նախորդ շաբաթավերջին հայկական քաղաքական երկնակամարին վրայ առկայծող լոյսի շողը Համբիկ Սասունեանի շատ ուշացած ազատագրումն է բանտէն եւ իր տեղափոխումը Հայաստան: Համբիկ Սասունեանի եւ իր նմաններուն արարքներուն յիշեցման այս առիթը կու գայ յիշեցնելու, որ յուսահատական ու տեղատուութեան պայմաններուն մէջ, կը գտնուին նուիրեալներ, որոնք կը յաջողին արմատապէս փոխել պարտուողական ու յարմարուողական մտածելակերպը եւ կացութեան համար անհամաչափ հակազդեցութեամբ, կը շրջեն իրերու ընթացքը:

Այդպէս եղաւ նախորդ դարու 60-ական ու 70-ական թուականներուն: Երբ Եղեռնի յիսնամեակի բազմահազարանոց հաւաքներն ու ցոյցերը, մեծ պետութիւններուն ներկայացուած յուշագիրները հանդիպեցան կիրթ ու կրաւորական արձագանգներու, երբ եւրոպական կարեւորագոյն թերթերէն մէկուն խմբագրապետը Ապրիլ 24-ի առիթով պատմաբան յօդուածագիրին կը բացատրէր, որ մամուլը պատմութեան մեկնաբանութեամբ չի զբաղուիր, այլ ժամանակակից դէպքերը կը ներկայացնէ ու այդ առիթով անոնց շարժառիթները կը բացատրէ, հրաւէր կ՛ուղղէր գործելու, դէպքեր յառաջացնելու:

Ու այդ դէպքերը յառաջացան ու Ցեղասպանութեամբ ողբացող ու Հայաստանի Հանրապետութեան կորուստով ընդարմացած հայութենէն ստեղծեցին պահանջատէր ու պայքարող հայութիւն, որ երկարատեւ յամառ մաքառումներէ ետք Հայ դատը դարձուց ժամանակակից պայքարի առարկայ եւ վերակերտեց Հայաստանի Հանրապետութեան անկախութիւնը:

Այսօր, տեղատուութեան, յուսաբեկման ու յարմարուողականութեան մթնոլորտին մէջ, քառասնամեակ մը ամբողջ արգելափակուած ազատամարտիկին կալանքէն ազատումը մեզի կը յուշէ, որ ամէն կալանք ի վերջոյ ազատագրում կ՛ենթադրէ: Համբիկ Սասունեանի օրինակելի վերաբերումը, իր քաջ ու աներեր կեցուածքը եւ բանտէն իր ոգեւորող ու քաջալերող նամակագրութիւնը շատերու համար պայքարի ուղենիշ դարձան: Այս ազատագրումը մեզի կը յիշեցնէ, որ կարիքը ունինք վերազարթնումի, ոգիի բարձրացման, ազգային հպարտութեան, աշխարհի մէջ արժանապատիւ ապրելու մեր իրաւունքին ամրագրման:

Իրաւունքը կը պահանջէ աշխատանք, ճիգ ու տառապանք: Արդիւնքը` յաղթանակ:

ՏԻԳՐԱՆ ՃԻՆՊԱՇԵԱՆ

aztagdaily.com