Արցախը շրջափակման մեջ է 100 օր։ Թշնամի Ադրբեջանն արդեն 100 օր է, ինչ չի կարողանում հասնել իր դավադիր նպատակներին՝ հայաթափել Արցախն ու գրավել այն։ 2020թ․ դաժան պատերազմից հետո թեև վիրավոր, սակայն Արցախի սիրտը բաբախում է, իսկ դա նշանակում է, որ արցախցին պայքարում է։

Սննդի, դեղորայքի, վառելիքի, էլեկտրականության ու գազի բացակայության պայմաններում է արցախցին ապրում։ 3 պատերազմի բովով անցած, բազմաթիվ զրկանքներ ու դաժանություններ տեսած արցախցու կամքն անկոտրում է։ Արցախցին հավատարիմ է իր ընտրած պայքարի ուղուն։

Եվ այսօր, Ադրբեջանի կողմից Արցախի շրջափակման ցեղասպանական քաղաքականության 100-րդ օրը Արցախի երիտասարդները ևս մեկ անգամ ցույց են տալիս իրենց հաստատակամությունը՝ այս հողում ապրելու ու արարելու՝ ի հեճուկս համայն աշխարհի և բոլոր դժվարությունների։

2023թ․ մարտի 21-ին ՀՅԴ Արցախի երիտասարդական միությունը Ստեփանակերտի Վերածննդի հրապարակում կազմակերպել է ակցիա՝ վերահաստատելու այդ կամքը, արցախցու ձայնը լսելի դարձնելու համայն աշխարհին, պայքարի վճռականությունը արտահայտելու և հայ ժողովրդի միասնական կամքն ապացուցելու համար։

Այսօր աշխարհի շատ երկրներում, որտեղ կան դաշնակցական կառույցներ և երիտասարդական, ուսանողական և պատանեկան միություններ, նմանատիպ ակցիաներ են տեղի ունենում, փաստելով, որ դաշնակցական երիտասարդները դիվանագիտական մակարդակով, հանրային բեմերում չեն մոռացել Արցախը և ամեն առիթով միջազգային հարթակներում ներկայացնում են Հայ դատն ու հայկական պահանջատիրությունը։ Այսօր խորհրդանշական օր է, պայքարի 100-րդ օրը։ Արցախը դիմակայում է և իր դիմակայությամբ թշնամուն ոչ է ասում՝ պարտադրելով հարգանք և ակնածանք։

Կանխե՛լ հայերի հերթական ցեղասպանությունն Արցախում

Արցախի պետական համալսարանի ուսանողուհի, ՀՅԴ ԱԵՄ-ի անդամ Լարիսա Ներսիսյանի խոսքը՝ ակցիայի ժամանակ.

«Հարգելի՛ հայրենակիցներ,

Այսօր լրանում է Արցախի շրջափակման 100-րդ օրը: 100 օր շարունակ արցախցիներս պայքարել ենք մեր լինելիության համար, պայքարել ենք մեր հայրենիքի փրկության համար:

2020թ.-ին մեր որդիների նկատմամբ թշնամու կողմից իրագործված անմարդակային արարքների հիշողությունները թարմ են։

1915, 1921, 1988, 2020. դարեր ի վեր թշնամու ձեռագիրն անփոփոխ է, նպատակը՝ մեկը՝ բնաջնջել հայ ազգին: Այս օրերին, երբ թշնամու սուրը կախված է Արցախի գլխին, ավելի քան ներքին համերաշխությունն ու միասնականությունը կարևոր են՝ վերահաս վտանգներին ու փորձություններին դիմակայելու համար:

Ներքին անհամերաշխությունն ավելի շատ է հայրենիքը կորստի մատնում, քան եկած թշնամին: Եվ իրոք, թշնամին կարողացել է մեզ հաղթել, երբ որ խաթարվել է մեր միաբանությունը: Ինչքան էլ որ ծանր վիճակում լինենք, ինչքան էլ որ հուսահատ լինենք, պետք է ապավինենք միայն մեր ուժերին:

Պատմության մեջ հայտնի է Լենինգրադյան դաժան շրջափակման հաղթական ավարտը։ Այս օրինակով հաղթանակի հասնելու գաղափարը պետք է առաջնորդի մեզ։

Միջազգային հանրության կողմից այս 100 օրերի ընթացքում արված հայտարարություններն ու գրված որոշումները որևէ կերպով չեն ազդում Ադրբեջանի վրա: ՄԱԿ, ԵՄ, Հաագայի դատարան, Freedom House, Հռոմի պապ, Մակրոն, Լավրով, Մեծ Բրիտանիա, ԱՄՆ, Ավստրալիա, Կանադա, Գերմանիա, Ավստրիա և այլ երկրներ ու քաղաքական գործիչներ: Նրանց գործնական քայլերից զուրկ հայտարարությունը ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ կեղծ ժողովրդավարության արտահայտում, կեղծ հումանիզմ և կարեկցանք:

Մենք կոչ ենք անում միջազգային հանրությանը գործնական քայլեր ձեռնարկել՝ պատժել Ադրբեջանին ու կանխել հայերի հերթական ցեղասպանությունը:

Մենք դիմում ենք հատկապես Ռուսաստանի Դաշնությանը, ով 2020թ. պատերազմից հետո Արցախում ապահովում է փխրուն խաղաղություն, ճանաչել մեր ինքնորոշման իրավունքը, որի համար մենք տարբեր զրկանքների ու կորուստների գնով արդեն պայքարում ենք շուրջ 35 տարի»։